கவிச்சக்கரவர்த்தி ஒட்டக்கூத்தர்
இயற்றிய மூவருலா
(விக்கிரம சோழனுலா, குலோத்துங்க சோழனுலா,
& இராசராச சோழனுலா /இராசேந்திர சோழனுலா)
டாக்டர் உ.வே. சாமிநாதையர்
நூல்நிலைய வௌியீடு எண் 6,
மூன்றாம் பதிப்பு 1992
டாக்டர் உ.வே. சாமிநாதையர் நூல்நிலையம்,
பெசன்ட் நகர், சென்னை 600 090
1. விக்கிரம சோழனுலா
| சீர்தந்த தாமரையாள் கேள்வன் றிருவுருக் கார்தந்த வுந்திக் கமலத்துப் – பார்தந்த |
1 |
|
ஆதிக் கடவுட் டிசைமுகனு மாங்கவன்றன் காதற் குலமைந்தன் காசிபனும் – மேதக்க |
2 |
|
மையறு காட்சி மரீசியு மண்டிலஞ் செய்ய தனியாழித் தேரோனும் – மையல்கூர் |
3 |
|
சிந்தனை யாவிற்கு முற்றத் திருத்தேரில் மைந்தனை யூர்ந்த மறவோனும் – பைந்தடத் |
4 |
|
தாடு துறையி லடுபுலியும்புல்வாயும் கூடநீ ரூட்டிய கொற்றவனும் – நீடிய |
5 |
மாக விமானந் தனியூர்ந்த மன்னவனும் போக புரிபுரிந்த பூபதியும் -மாகத்துக் |
6 |
|
கூற வரிய மனுக்கொணர்ந்து கூற்றுக்குத் தேற வழக்குரைத்த செம்பியனும் – மாறழிந் |
7 |
|
தோடி மறலி யொளிப்ப முதுமக்கட் சாடி வகுத்த தராபதியும் – கூடார்தம் |
8 |
|
தூங்கு மெயிலெறிந்த சோழனு மேல்கடலில் வீங்குநீர் கீழ்கடற்கு விட்டோனும் – ஆங்குப் |
9 |
|
பிலமதனிற் புக்குத்தன் பேரொளியா னாகர் குலமகளைக் கைப்பிடித்த கோவும் – உலகறியக் |
10 |
|
காக்குஞ் சிறபுறவுக் காகக் களிகூர்ந்து தூக்குந் துலைபுக்க தூயோனும் – மேக்குயரக் |
11 |
|
கொள்ளுங் குடகக் குவடூ டறுத்திழியக் தள்ளுந் திரைப்பொன்னி தந்தோனும் – தெள்ளருவிச் |
12 |
|
சென்னிப் புலியே றிருத்திக் கிரிதிரித்துப் பொன்னிக் கரைகண்ட பூபதியும் -இன்னருளின் |
13 |
|
மேதக்க பொய்கை கவிகொண்டு வில்லவனைப் பாதத் தளைவிட்ட பார்த்திவனும் -மீதெலாம் |
14 |
|
எண்கொண்ட தொண்ணூற்றின் மேலு மிருமூன்று புண்கொண்ட வென்றிப் புரவலனும் – கண்கொண்ட |
15 |
|
கோதிலாத் தேறல் குனிக்குந் திருமன்றம் காதலாற் பொன்வேய்ந்த காவலனும் – தூதற்காப் |
16 |
|
பண்டு பகலொன்றி லீரொன் பதுசுரமும் கொண்டு மலைநாடு கொண்டோனும் – தண்டேவிக் |
17 |
|
கங்கா நதியுங் கடாரமுங் கைக்கொண்டு சிங்கா தனத்திருந்த செம்பியனும் – வங்கத்தை |
18 |
|
முற்று முரணடக்கி மும்மடிபோய்க் கல்யாணி செற்ற தனியாண்மைச் சேவகனும் – பற்றலரை |
19 |
|
வெப்பத் தடுகளத்து வேழங்க ளாயிரமும் கொப்பத் தொருகளிற்றாற் கொண்டோனும் – அப்பழநூல |
20 |
|
பாடவரத் தென்னரங்க மேயாற்குப் பன்மணியால் ஆடவரப் பாய லமைத்தோனும் – கூடல |
21 |
|
சங்கமத்துக் கொள்ளுந் தனிப்பரணிக் கெண்ணிறந்த துங்கமத யானை துணித்தோனும் – அங்கவன்பின் |
22 |
|
காவல் புரிந்தவனி காந்தோனு மென்றிவர்கள் பூவலய முற்றும் புரந்ததற்பின் – மேவலர்தம் |
23 |
|
சேலைத் துரந்துசிலையைத் தடிந்திருகால் சாலைக் களமறுத்த தண்டினான் – மேலைக் |
24 |
|
கடல்கொண்டு கொங்கணமுங் கன்னடமுன் கைக்கொண் டடல்கொண்ட மாராட் ரானை – உடலை |
25 |
|
இறக்கி வடவரையே யெல்லையாத் தொல்லை மறக்கலியுஞ் சுங்கமு மாற்றி – அறத்திகிரி |
26 |
|
வாரிப் புவனம் வலமாக வந்தளிக்கும் ஆரிற் பொலிதோ ளபயற்குப் – பார்விளங்கத் |
27 |
|
தோன்றியகோன் விக்கிரம சோழன் றொடைத்தும்பை மூன்று முரசு முகின்முழங்க – நோன்றலைய |
28 |
|
மும்மைப் புவனம் புரக்க முடிகவித்துச் செம்மைத் தனிக்கோ றிசையளப்பத் – தம்மை |
29 |
|
விடவுட் படுத்து விழுக்கவிகை யெட்டுக் கடவுட் களிறு கவிப்பச் – சுடர்சேர் |
30 |
|
இணைத்தார் மகுட மிறக்கி யரசர் துணைத்தா ளபிடேகஞ் சூடப் – பணைத்தேறு |
31 |
|
நீராழி யேழு நிலவாழி யேழுந்தன் போராழி யொன்றாற் பொதுநீக்கிச் – சீராரும் |
32 |
|
மேய் திகிரி விரிமே கலையல்குற் றூய நிலமடந்தை தோள்களினும் – சாயலின் |
33 |
|
ஓது முலகங்க ளேழுங் தனித்துடைய கோதில் குலமங்கை கொங்கையினும் – போதில் |
34 |
|
நிறைகின்ற செல்வி நெடுங்கண் களினும் உறைகின்ற நாளி லொருநாள் – அறைகழற்காற் |
35 |
|
றென்னர் திறையளந்த முத்திற் சிலபூண்டு தென்னர் மலையாரச் சேறணிந்து – தென்னர் |
36 |
|
வரவிட்ட தென்ற லடிவருட வாட்கண் பொரவிட்ட பேராயம் போற்ற – விரவிட்ட |
37 |
|
நித்திலப் பந்தர்க்கீழ் நீணிலாப் பாயலின்மேல் தொத்தலர் மாலைத் துணைத்தோளும் – மைந்தடங் |
38 |
|
கண்ணு முலையும் பெரிய களியன்னம் எண்ணு முலகங்க ளேழுடைய – பெண்ணணங்கு |
39 |
|
பெய்த மலரோதிப் பெண்சக்ர வர்த்தியுடன் எய்திய பள்ளி யினிதெழுந்து – பொய்யாத |
40 |
|
பொன்னித் திருமஞ் சனமாடிப் பூசுரர்கைக் கன்னித் தளிரறுகின் காப்பணிந்து – முன்னை |
41 |
|
மறைக்கொழுந்தை வெள்ளி மலைக்கொழுந்தை மோலிப் பிறைக்கொழுந்தை வைத்த பிரானைக் – கறைக்களத்துச் |
42 |
|
செக்கர்ப் பனிவிசும்பைத் தெய்வத் தனிச்சுடரை முக்கட் கனியை முடிவணங்கி – மிக்குயர்ந்த |
43 |
| அலங்காரங்கள் செய்துகொள்ளுதல் | |
|
தானத் துறைமுடித்துச் சாத்துந் தகைமையன மானக் கலன்கள் வரவருளித் – தேன்மொய்த்துச் |
44 |
|
சூழு மலர்முகத்துச் சொன்மா மகளுடனே தாழு மகரக் குழைதயங்க – வாழும் |
45 |
|
தடமுலைப் பார்மடந்தை தன்னுடனே தோளிற் சுடர்மணிக் கேயூரஞ் சூழப் – படரும் |
46 |
|
தணிப்பில் பெருங்கீர்த்தித் தைய லுடனே மணிக்கடகங் கையில் வயங்கப் – பிணிப்பின் |
47 |
|
முயங்குந் திருவுடனே முந்நீர் கொடுத்த வயங்கு மணிமார்பின் மல்க – உயங்கா |
48 |
|
அருங்கொற்ற மாக்கு மணங்கி னுடனே மருங்கிற் றிருவுடைவாள் வாய்ப்பப் – பொருந்திய |
49 |
|
அண்ணற் படிவத் தரும்பே ரணியணிந்து வண்ணத் தளவில் வனப்பமைந்து – கண்ணுதலோன் |
50 |
|
காமன் சிலைவணங்க வாங்கிய கட்டழகு தாம முடிவணங்கத் தந்தனைய – காமருபூங் |
51 |
| பட்டத்து யானை | |
|
கோலத் தொடும்பெயர்ந்து கோயிற் புறநின்று காலத் ததிருங் கடாக்களிறு – ஞாலத்துத் |
52 |
|
தானே முழங்குவ தன்றித் தனக்கெதிர் வானே முழங்கினுமவ் வான்றடவி – வானுக் |
53 |
|
கணியு மருப்பு மடற்கையு மின்மை தணியும் யமராச தண்டம் – தணியாப் |
54 |
|
பரிய பொருங்கோ டிணைத்துப் பணைத்தற் கரிய தொருதானே யாகிக் – கரிய |
55 |
|
மலைக்கோ டனைத்து மடித்திடியக் குத்தும் கொலைக்கோட்டு வெங்கால கோபம் – அலைத்தோட |
56 |
|
ஊறு மதந்தனதே யாக வுலகத்து வேறு மதம்பொறா வேகத்தால் – கூறொன்றத் |
57 |
|
தாங்கிப் பொறையாற்றாத் தத்தம் பிடர்நின்றும் வாங்கிப் பொதுநீக்கி மண்முழுதும் – ஓங்கிய |
58 |
|
கொற்றப் புயமிரண்டாற் கோமா னகளங்கன் முற்றப் பரித்ததற்பின் முன்புதாம் – உற்ற |
59 |
|
வருத்த மறமறந்து மாதிரத்து வேழம் பருத்த கடாந்திறந்து பாயப் – பெருக்கத் |
60 |
|
துவற்று மதுரச் சுவடிபிடித் தோடி அவற்றி னபரங்கண் டாறி – இவற்றை |
61 |
|
அளித்தன னெங்கோமா னாதலா லின்று களித்தன வென்றுவக்குங் காற்று – நௌித்திழிய |
62 |
|
வேற்றுப் புலத்தை மிதித்துக் கொதித்தமரில் ஏற்றுப் பொருமன்ன ரின்னுயிரைக் – கூற்றுக் |
63 |
|
கருத்து மயிரா பதநின் றதனை இருத்தும் பிடிபடியா வேறித் – திருத்தக்க |
64 |
|
கொற்றக் கவிகை நிழற்றக் குளிர்ந்திரட்டைக் கற்றைக் கவரியிளங் காலசைப்ப – ஒற்றை |
65 |
|
வலம்புரி யூத வளைக்குல மார்ப்ப சிலம்பு முரசஞ் சிலம்ப – புலம்பெயர்ந்து |
66 |
|
வாட்படை கொட்ப மறவன் னவர்நடுங்கக் கோட்புலிக் கொற்றக் கொடியோங்கச் -சேட்புலத்துத் |
67 |
| உடன் வருவோர் | |
|
தென்னரு மாளுவருஞ் சிங்களருந் தேற்றுதகை மன்னருந் தோற்க மலைநாடு – முன்னம் |
68 |
|
குலையப் பொருதொருநாட் கொண்ட பரணி மலையத் தருந்தொண்டை மானும் – பலர்முடிமேல் |
69 |
|
ஆர்க்குங் கழற்கா லனகன் றனதவையுள் பார்க்கு மதிமந்த்ர பாலகரிற் – போர்க்குத் |
70 |
|
தொடுக்குங் கமழ்தும்பை தூசினொடுஞ் சூடக் கொடுக்கும் புகழ்முனையர் கோனும் – முடுக்கரையும் |
71 |
|
கங்கரையு மாராட் டரையுங் கலிங்கரையும் கொங்கரையு மேனைக் குடகரையும் – தங்கோன் |
72 |
|
முனியும் பொழுது முரிபுருவத் தோடு குனியுஞ் சிலைச்சோழ கோனும் – சனபதிதன் |
73 |
|
தோளுங் கவசமுஞ் சுற்றமுங் கொற்றப்போர் வாளும் வலியு மதியமைச்சும் – நாளுமா |
74 |
|
மஞ்சைக் கிழித்து வளரும் பொழிற்புரிசைக் கஞ்சைத் திருமறையோன் கண்ணனும் – வெஞ்சமத்துப் |
75 |
|
புல்லாத மன்னர் புலாலுடம்பைப் பேய்வாங்க ஒல்லாத கூற்ற முயிர்வாங்கப் – புல்லார்வம் |
76 |
|
தாங்கு மடமகளிர் தத்தங் குழைவாங்க வாங்கு வரிசிலைக்கை வாணனும் – வேங்கையினும் |
77 |
|
கூடார் விழிஞத்துங் கொல்லத்துங் கொங்கத்தும் ஓடா விரட்டத்து மொட்டத்தும் – நாடா |
78 |
|
தடியெடுத்து வெவ்வே றரசிரிய வீரக் கொடியெடுத்த காலிங்கர் கோனும் – கடியரணச் |
79 |
|
செம்பொற் பதணஞ் செறியிஞ்சிச் செஞ்சியர்கோன் கம்பக் களியானைக் காடவனும் – வெம்பிக் |
80 |
|
கலக்கிய வஞ்சக் கலியதனைப் பாரில் விலக்கிய வேணாடர் வேந்தும் – தலைத்தருமம் |
81 |
|
வாரிக் குமரிமுதன் மந்தா கினியளவும் பாரித் தவனனந்த பாலனும் -பேரமரில் |
82 |
|
முட்டிப் பொருதார் வடமண்ணை மும்மதிலும் மட்டித்த மால்யானை வத்தவனும் – அட்டையெழக் |
83 |
|
காதிக் கருநாடர் கட்டரணங் கட்டழித்த சேதித் திருநாடர் சேவகனும் – பூதலத்து |
84 |
|
முட்டிய தெவ்வர் சடைகட்ட மொய்கழல் கட்டிய காரானை காவலனும் – ஒட்டிய |
85 |
|
மான வரச ரிரிய வடகலிங்கத் தானை துணித்த வதிகனும் – மீனவர்தம் |
86 |
|
கோட்டாறுங் கொல்லமுங் கொண்ட குடைநுளம்பன் வாட்டார் மதயானை வல்லவனும் – மோட்டரணக் |
87 |
|
கொங்கை குலைத்துக் குடகக் குவடிடித்த செங்கைக் களிற்றுத் திகத்தனும் – அங்கத்து |
88 |
|
வல்லவனுங் கோசலுன மாளுவனு மாகதனும் வில்லவனுங் கேரளனு மீனவனும் – பல்லவனும் |
89 |
|
என்னும் பெரும்போ ரிகல்வேந்தர் மண்டலிகர் முன்னு மிருமருங்கு மொய்த்தீண்டப் – பன்மணிசேர் |
90 |
| குழாங்கள் | |
|
சோதி வயிர மடக்குஞ் சுடர்த்தொடியார் வீதி குறுகுதலு மேலொருநாள் – மாதவத்தோன் |
91 |
|
சார்ந்த பொழுதனகன் றன்னை யறிவித்த பூந்துவரை யந்தப் புரம்போன்றும் – ஏந்திப் |
92 |
|
பரக்குங் கலையல்குற் பாவையரே யாணை புரக்குந் திருநாடு போன்றும் – வரக்கருதா |
93 |
|
ஏனை முனிக்குறும்பு கொல்ல விகன்மாரன் சேனை திரண்ட திரள்போன்றும் – கானலங் |
94 |
|
கண்டன் மணற்குன்றத் தன்னக் கணம்போன்றும் கொண்டலின் மின்னுக் குழாம்போன்றும் – மண்டும் |
95 |
|
திரைதொறுந் தோன்றுந் திருக்குழாம் போன்றும் வரைதொறுஞ் சேர்மயில்கள் போன்றும் – விரைவினராய் |
96 |
|
இந்து நுதல்வெயர்ப்ப வெங்கணுங் கண்பரப்பிச் சிந்தை பரப்பித் தெருவெங்கும் – வந்தீண்டி |
97 |
|
உத்தி சுடர வொளிமணிச் சூட்டெறிப்பப் பத்தி வயிரம் பரந்தெறிப்ப – முத்தின் |
98 |
|
இணங்கு மமுத கலசங்க ளேந்தி வணங்கு தலையினராய் வந்து -கணங்கொண்டு |
99 |
|
பார்க்குங் கொடுநோக்கு நஞ்சுறைப்பக் கிஞ்சுகவாய் கூர்க்கு மெயிறுவெறுங் கோளிழைப்ப – வேர்க்க |
100 |
|
வரைகொ ணெடுமாடக் கீணிலையின் மல்கி உரக வரமகளி ரொப்பார் – விரல்கவரும் |
101 |
|
வீணையும் யாழுங் குழலும் விசிமுழவும் பாணி பெயர்ப்பப் பதம்பெயர்த்துச் -சேணுயர் |
102 |
|
மஞ்சிவரும் வெண்பளிக்கு மாடத் திடைநிலையில் விஞ்சையர் மாத ரெனமிடைவார் – அஞ்சனக் |
103 |
|
கண்ணிற் சிறிது மிமையாத காட்சியும் மண்ணிற் பொருந்தா மலரடியும் – தண்ணென்ற |
104 |
|
வாடா நறுஞ்செவ்வி மாலையுங் கொண்டழகு வீடா நிலாமுற்ற மேனிலையிற் – கூடி |
105 |
|
உருவி னொளியி னுணர்வி னுரையிற் பொருவி லரமகளிர் போல்வார் – அருகணைந்து |
106 |
| குழாங்களின் கூற்று | |
|
சீரள வில்லாத் திருத்தோ ளயன்படைத்த பாரள வல்ல பணைப்பென்பார் – பாருமின் |
107 |
|
செய்ய வொருதிருவே யாளுஞ் சிறுமைத்தோ வைய முடையபிரான் மார்பென்பார் – கையிரண்டே |
108 |
|
ஆனபோ தந்த முருகவே ளல்லனிவன் வேனில்வேள் கண்டீ ரெனமெலிவார் – யானெண்ணும் |
109 |
|
எண்ணுக் கிசைய வருமே யிவனென்பார் கண்ணிற் கருணைக் கடலென்பார் – மண்ணளிக்கும் |
110 |
|
ஆதி மனுகுலமிவ் வண்ணலான் மேம்படுகை பாதியே யன்றா லெனப்பகர்வார் – தாதடுத்த |
111 |
|
கொங்கை பசப்பார் கோல்வளை காப்பார்போல் செங்கை குவிப்பார் சிலர்செறிய – அங்கொருத்தி |
112 |
| பேதை | |
|
வந்து பிறந்து வளரு மிளந்திங்கள் கொந்து முகிழாக் கொழுங்கொழுந்து – பைந்தழைத் |
113 |
|
தோகை தொடாமஞ்ஞை சூடுண்டு தோற்றவன்மேல் வாகை புனைய வளர்கரும்பு – கோகுலத்தின் |
114 |
|
பிள்ளை யிளவன்னப் பேடை பிறந்தணிய கிள்ளை பவளங் கிளைத்தகிளை – கள்ளம் |
115 |
|
தெரியாப் பெருங்கட் சிறுதேற றாயர்ப் பிரியாப் பருவத்துப் பேதை – பரிவோடு |
116 |
|
பாவையு மானு மயிலும் பசுங்கிளியும் பூவையு மன்னமும் பின்போதக் – காவலன் |
117 |
|
பொன்னிப் புகார்முத்தி னம்மனையுந் தென்னாகை நன்னித் திலத்தி னகைக்கழங்கும் – சென்னிதன் |
118 |
|
கொற்றைக் குளிர்முத்த வல்சியுஞ் சோறடுகை கற்கைக்கு வேண்டுவன கைப்பற்றிப் – பொற்கொடியார் |
119 |
|
வீதி புகுந்து விளையாடு மெல்லைக்கண் ஆதி யுகம்வந் தடிக்கொள்ள – மேதினிமேல் |
120 |
|
ஊன்று கலிகடிந்த வுத்துங்க துங்கன்றன் மூன்று முரச முகின்முழங்க – வான்றுணைத் |
121 |
|
தாயர் வரவந்து தாயர் தொழத்தொழுது தாயர் மொழிந்தனவே தான்மொழிந்தாள் – சேயோன் |
122 |
|
படியின் மதியும் பகலவனுந் தோற்கும் முடியி லொருகாலு மூளா – வடிவில் |
123 |
|
மகிழ்ந்து மலராண் மலர்க்கண்ணு நெஞ்சும் நெகிழ்ந்த திருநோக்கி னேரா – முகிழ்ந்து |
124 |
|
சிரிக்குந் திருப்பவளச் சேயொளியூ டாடா விரிக்குந் திருநிலவின் வீழா – பரிக்கும் |
125 |
|
உலகம் பரவுந் திருப்புருவத் தோரா திலக முகாம்புயத்துச் சேரா – பலவும் |
126 |
|
திசையை நெருக்குந் திருத்தோளிற் செல்லா இசையுந் திருமார்பத் தெய்தா – வசையிலாக் |
127 |
|
கைம்மலரிற் போகா வடிமலரின் கண்ணுறா மெய்ம்மலர்ப் பேரொளியின் மீதுறா – அம்மகள் |
128 |
|
கண்ணு மனமுங் கழுநீர்க் குலமுழுதும் நண்ணுந் தொடையன்மே னாட்செய்ய – உண்ணெகிழா |
129 |
|
வம்மின்க ளன்னைமீர் மாலை யிதுவாங்கித் தம்மின்க ளென்றுரைப்பத் தாயரும் – அம்மே |
130 |
|
பெருமானை யஞ்சாதே பெண்ணமுதே யாமே திருமாலை தாவென்று செல்வேம் – திருமாலை |
131 |
|
யாங்கொள்ளும் வண்ண மௌிதோ வரிதென்னத் தேங்கொள்ளு மின்சொற் சிறியாளும் – ஆங்குத்தன் |
132 |
|
மார்வத்துக் கண்ணினீர் வாரப் பிறர்கொள்ளும் ஆர்வத்துக் கன்றே யடியிட்டாள் – சேர |
133 |
|
இருத்தி மணற்சோ றிளையோரை யூட்டும் அருத்தி யறவே யயர்த்தாள் – ஒருத்தி |
134 |
| பெதும்பை | |
|
மழலை தனது கிளிக்களித்து வாய்த்த குழலி னிசைக்கவர்ந்து கொண்டாள் – நிழல்விரவு |
135 |
|
முன்னர் நகைதனது முல்லை கொளமுத்தின் பின்னர் நகைகொண்ட பெற்றியாள் – கன்னி |
136 |
|
மடநோக்கந் தான்வளர்த்த மானுக் களித்து விடநோக்கம் வேலிரண்டிற் கொண்டாள் – சுடர்நோக்கும் |
137 |
|
தானுடைய மெய்ந்நுடக்கந் தன்மா தவிக்களித்து வானுடைய மின்னுடக்கம் வாங்கினாள் – பூநறும் |
138 |
|
பாவைகள் பைங்குர வேந்தப் பசுங்கிளியும் பூவையு மேந்தும் பொலிவினாள் – மேவும் |
139 |
|
மடநடை யன்னப் பெடைபெறக் கன்னிப் பிடிநடை பெற்றுப் பெயர்வாள் – சுடர்கனகக் |
140 |
|
கொத்துக் குயின்ற கொடிப்பவள பந்தத்தின் முத்துப் பொதியுச்சி முச்சியாள் – எத்திறத்தும் |
141 |
|
வீரவேள் போல்வாரை வீட்டி விழுத்தவர்மேல் மாரவேள் கண்சிவப்ப வாய்சிவப்பாள் – நேரொத்த |
142 |
|
கோங்க முகையனைய கொங்கையா டன்கழுத்தாற் பூங்கமுகை யிப்போது பொற்பழிப்பாள் – பாங்கியரும் |
143 |
| கனாக் கூறுதல் | |
|
தாயரும் போற்றாமே தானே துயிலெழுந்து பாயல் புடைபெயர்ந்து பையச்சென் – றியாயே |
144 |
|
தளரு மிடையொதுங்கத் தாழுங் குழைத்தாய் வளரு மொருகுமரி வல்லி – கிளரும் |
145 |
|
கொழுந்து மளவிறந்த கொந்துங் கவினி எழுந்து கிளைகலிப்ப வேறித் – தொழுந்தகைய |
146 |
|
கொங்குடைய பொன்னடருஞ் சென்னிக் கொழுங்கோங்கின் பங்குடைய மூரிப் பணையணைந்து – தங்குடைய |
147 |
|
வண்டு முரல மணநாற வைகுவது கண்டு மகிழ்ந்தேன் கனவிலெனக் – கொண்டு |
148 |
|
வருக வருக மடக்கிள்ளை முத்தம் தருக தருகவெனத் தாயர் – பெருக |
149 |
|
விரும்பினர் புல்லி விரைய முலைவந் தரும்பின வாகத் தணங்கே – பெரும்புயங்கள் |
150 |
|
புல்லி விடாத புதுவதுவை சென்னியுடன் வல்லி பெறுதி யெனவழுத்தும் -எல்லை |
151 |
|
அரச னபய னகளங்க னெங்கோன் புரசை மதவரைமேற் போத – முரசம் |
152 |
|
தழங்கு மறுகிற் றமரோடு மோடி முழங்கு முகின்மாட முன்றிற் – கொழுங்கயற்கட் |
153 |
|
பொன்னென வெல்லா வழகும் புனைவதொரு மின்னென வந்து வௌிப்பட்டு – மன்னருயிர் |
154 |
|
உண்டாற் றியவேங்கை வைக்க வொருதிருக்கைச் செண்டாற் கிரிதிரத்த சேவகனைத் – தண்டாத |
155 |
|
வேகங் கெடக்கலிவாய் வீழ்ந்தரற்றும் பார்மகளைச் சோகங் கெடுத்தணைத்த தோளானை – ஆகத்துக் |
156 |
|
கொங்கை பிரியாத வீறோடுங் கேகானக மங்கை பிரியாத மார்பானை – அங்கமலக் |
157 |
|
கையு மலரடியுங் கண்ணுங் கனிவாயும் செய்ய கரிய திருமாலைத் – தையலும் |
158 |
|
கண்டகண் வாங்காள் தொழமுகிழ்ந்த கைவிடான் மண்டு மனமீட்கு மாறறியாள் – பண்டறியாக் |
159 |
|
காமங் கலக்கக் கலங்கிக் குழல்சரியத் தாமஞ் சரியத் தனிநின்றாள் – நாமவேற் |
160 |
|
சேரனு மீனவனுஞ் சேவிப்பச் செம்பியரில் வீரனு மல்வெல்லை விட்டகன்றான் – மாரனும் |
161 |
|
தக்குத் தகாதாளை யெய்து தரைப்படுத்தப் புக்குத் தொடைமடக்கிப் போயினான் – மைக்குழல் |
162 |
|
மங்கைப் பருவத் தொருத்தி மலர்பொதுளுங் கங்கைப் புளினக் களியன்னம் – எங்கோனை |
163 |
|
மன்னனை மன்னர் பிரானை வரோதயனை தென்னனை வானவனைச் செம்பியனை- முன்னொருநாள் |
164 |
|
கண்ட பெதும்பைப் பருவத்தே தன்கருத்தாற் கொண்ட பரிவு கடைக்கூட்ட – புண்டரிகச் |
165 |
|
செய்ய வடிமுதலாச் செம்பொன் முடியளவும் மைய லகல மனத்திழைத்துக் – கையினால் |
166 |
|
தீட்டுங் கிழியிற் பகற்கண் டிரவெல்லாம் காட்டுங் கனவு தரக்கண்டு -நாட்டங்கொண் |
167 |
|
டியாதொன்றுங் காணா திருப்பாள் பொருகளிற்றுத் தாதொன்றுந் தொங்கற் சயதுங்கன் – வீதி |
168 |
|
வருகின்றா னென்று மணியணிகள் யாவும் தருகென்றாள் வாங்கித் தரித்தாள் – விரிகோதை |
169 |
|
சூடினாள் பைம்பொற் றுகிலுடுத்தாள் சந்தனச்சே றாடினா டன்பே ரணியணிந்தாள் – சேடியர் |
170 |
| மங்கை தன்னையே ஐயுறுதல் | |
|
காட்டும் படிமக் கமலத்துக் கமலத்தை ஓட்டும் வதனத் தொளிமலர்ந்து – கேட்டு |
171 |
|
விடைபோ மனங்கன்போல் வேல்விழிக டாமும் படைபோய் வருவனபோற் பக்கம் – கடைபோய் |
172 |
|
மறித்து மதர்மதர்த்து வார்கடிப்பு வீக்கி எறிக்குங் குழைக்காதிற் கேற்றும் – நெறிக்கும் |
173 |
|
அளக முதலாக வைம்பாற் படுத்த வளர்கருங் கூந்தன் மலிந்துங் – கிளர |
174 |
|
அரியன நித்திலத்தி னம்பொற் றோடித்தோள் பரியன காம்பிற் பணைத்தும் – தெரியற் |
175 |
|
சுவடு படுகளபத் தொய்யில்சூழ் கொங்கை குவடு படவெழுச்சி கொண்டும் – திவடர |
176 |
|
முந்துங் கலையல்குன் மூரித் தடமகன்றும் நொந்து மருங்கு னுடங்கியும் – வந்து |
177 |
|
மிடையும் புதுவனப்பு விண்ணோரும் வீழ அடையுந் தனதுருக்கண் டஞ்சிக் – கொடையனகன் |
178 |
|
பண்டறியு முன்னைப் பருவத் துருவத்துக் கண்டறியு மவ்வடிவு காண்கிலேன் – பண்டறியும் |
179 |
|
முன்னை வடிவு மிழந்தேன் முகநோக்கி என்னை யறிகலன்யா னென்செய்கேன் – தன்னை |
180 |
|
வணங்கி வருவ தறிவ னெனவந் திணங்கு மகளி ரிடைநின் – றணங்கும் |
181 |
|
இறைவ னகளங்க னெங்கோன் குமரித் துறைவ னிருபகுல துங்கன் – முறைமையால் |
182 |
|
காக்குங் கடல்கடைந்த கைம்மலரு முந்திமலர் பூக்கு முலகளந்த பொற்கழலும் – நோக்கும் |
183 |
|
திருக்கொள்ளு மார்பமுந் தெவ்வேந்த ரெல்லாம் வெருக்கொள்ளு மூரித்தோள் வெற்பும் – உருக்கும் |
184 |
|
மகரக் குழைக்காது மாதரார் மாமை நுகரப் புடைபெயரு நோக்கும் – துகிரொளியை |
185 |
|
வௌவிய கோல மணிவாயு மெப்பொழுதும் செவ்வி யழியாத் திருமுகமும் – எவ்வுருவும் |
186 |
|
மாறுபடா வண்ணமுந்தன் வண்ணப் படிவத்து வேறு படுவனப்பு மெய்விரும்பித் -தேறிப் |
187 |
|
பிறையாம் பருவத்துப் பேருவகை யாம்பல் நிறையா மதிக்கு நெகிழ்ந்தாங் – கிறைவனைக் |
188 |
|
கண்டு மனமு முயிருங் களிப்பளவிற் கொண்டு பெயர்ந்து கொல்யானை – பண்டு |
189 |
|
நனவு கிழியிற் பகற்கண்டு நல்ல கனவு தரவிரவிற் கண்டு – மனமகிழ்வாள் |
190 |
|
தீட்ட முடியாத செவ்வி குறிக்கொள்ளும் நாட்ட முறங்கா மையுநல்க – மீட்டுப் |
191 |
|
பெயர்ந்தா டமர்தம் பெருந்தோள் களில்வீழ்ந் தயர்ந்தா ளவணிலையீ தப்பாற் – சயந்தொலைய |
192 |
| மடந்தை | |
|
வெந்து வடிவிழந்த காமன் விழிச்சிவப்பு வந்து திரண்டனைய வாயினாள் – அந்தமில் |
193 |
|
ஓலக் கடலேழு மொன்றா யுலகொடுக்கும் காலக் கடையனைய கட்கடையாள் – ஞாலத்தை |
194 |
|
வீட்டி வினைமுடிக்க வெங்கால தூதுவர்கள் கோட்டி யிருக்குங் குவிமுலையாள் – நாட்ட |
195 |
|
வடிவின் மருங்குலான் மாரனைப்போன் மேலோர் முடிவு லுணர்வை முடிப்பாள் – கடிதோடிப் |
196 |
|
போகா தொழியா திடையென்று போய்முடியல் ஆகாமை கைவளரு மல்குலாள் – பாகாய |
197 |
| பந்தாடுதல் | |
|
சொல்லி யொருமடந்தை தோழியைத் தோள்வருந்தப் புல்லி நிலாமுற்றம் போயேறி – வல்லிநாம் |
198 |
|
சேடிய ரொப்ப வகுத்துத் திரள்பந்து கோடியர் கண்டுவப்பக் கொண்டாடி – ஓடினால் |
199 |
|
என்மாலை நீகொள்வ தியாங்கொள்வ தெங்கோமான் தன்மாலை வாங்கித் தருகென்று – மின்னனையான் |
200 |
|
வட்டித் தளகமுங் கொங்கையும் வார்தயங்கக் கட்டிக் கனபந்து கைப்பற்றி – ஒட்டிப் |
201 |
|
பொருதிறத்துச் சேடியர்தம் போர்தொலையத் தானே இருதிறத்துக் கந்துகமு மேந்திப் – பெரிதும் |
202 |
|
அழுந்து தரளத் தவைதன்னைச் சூழ விழுந்து மெழுந்து மிடைய – எழுந்துவரி |
203 |
|
சிந்த விசிறு திரையி னுரையூடு வந்த வனச மகளேய்ப்ப – முந்திய |
204 |
|
செங்காந்த ளங்கை சிவக்குஞ் சிவக்குமென் றங்காந்து தோள்வளைக ளார்ப்பெடுப்பத் – தங்கள் |
205 |
|
நுடங்குங் கொடிமருங்கு னொந்தசைந்த தென்றென் றடங்குங் கலாப மரற்றத் – தொடங்கி |
206 |
|
அரிந்த குரலினவா யஞ்சீ றடிக்குப் பரிந்து சிலம்பு பதைப்ப – விரிந்தெழும் |
207 |
|
கைக்கோ விடைக்கோ கமல மலரடிக்கோ மைக்கோல வோதியின்மேல் வண்டிரங்க – அக்கோதை |
208 |
|
பந்தாடி வென்று பருதி யகளங்கன் சந்தாடு தோண்மாலை தாவென்று – பைந்துகிற் |
209 |
|
றானை பிடித்தலைக்கும் போதிற் றனிக்குடைக்கீழ் யானைமேல் வெண்சா மரையிரட்டச் – சேனை |
210 |
|
மிடையப் பவளமு நித்திலமு மின்ன அடையப் பணிலங்க ளார்ப்ப – புடைபெயர |
211 |
|
வார்ந்து மகர வயமீன் குலமுழுதும் போந்து மறுகு புடைபிறழச் – சேர்ந்து |
212 |
|
பதலை முழங்கப் பகட்டேற்றி விட்ட மதலைகண் முன்னர் மலிய – விதலையராய்த் |
213 |
|
தாழுந் தொழிலிற் கிளைபுரக்கத் தன்னடைந்து வாழும் பரதர் மருங்கீண்ட – வீழுந்திக் |
214 |
|
கன்னியு நன்மதையுங் கங்கையுஞ் சிந்துவும் பொன்னியுந் தோயும் புகார்விளங்க – மன்னிய |
215 |
|
செங்கோற் றியாக சமுத்திர நண்ணுதலும் தங்கோ மறுகிற் றலைப்பட்டுத் – தங்களில் |
216 |
|
ஒட்டிய வொட்ட முணராதே தோள்வளையும் கட்டிய மேகலையுங் காவாதே – கிட்டித் |
217 |
|
தொழுதா ளயர்ந்தா டுளங்கினாள் சோர்ந்தாள் அழுதா ளொருதமிய ளானாள் – பழுதிலாக் |
218 |
|
காக்குந் துகிலு மிலங்கு பொலன்கலையும் போக்கு நிதம்பம் புனைகென்று – வீக்கும் |
219 |
|
மணிக்கச்சுந் தம்முடைய வான்றூசுங் கொங்கை பணிக்கக் கடைக்கண் பாரா – அணிக்கமைந்த |
220 |
|
குன்றாத நித்திலக் கோவையும் பொன்னிறத்த பொன்றாத பட்டும் புனைகென்று – நின்று |
221 |
|
கொடுத்தன கொங்கைகளுங் கொண்டன தானும் அடுத்தனர் தோண்மே லயர்ந்தாள் -கடுத்துக் |
222 |
|
கவரு மனங்கனுடன் கைகலந்த தன்றித் தவரு முதுகிளவித் தாய – ரவரெங்கும் |
223 |
|
கூசினார் சந்தம் பனிநீர் குழைத்திழைத்து பூசினா ராலி பொழிந்தொழிந்தார் – வீசினார் |
224 |
|
இட்டார் நிலவி லிளந்தென் றலுங்கொணர்ந்து சுட்டார் குளரி தொகுத்தெடுத்தார் – விட்டாரோ |
225 |
|
பள்ள மதனிற் படரும் பெரும்புனல்போல் உள்ள முயிரை யுடன்கொண்டு -வள்ளல்பின் |
226 |
|
ஓதை மறுகி லுடன்போன போக்காலிப் பேதை நடுவே பிழைத்தொழிந்தாள் – மாதரில் |
227 |
| அரிவை | |
|
வாரி படுமமுத மொப்பாண் மதுகரஞ்சூழ் வேரி கமழ்கோதை வேறொருத்தி – மூரித்தேர்த் |
228 |
|
தட்டுஞ் சிறுகப் பெருகி மரகதத்தாற் கட்டுங் கனபொற் கலாபாரம் – பட்டும் |
229 |
|
துகிலுங் கரப்பச் சுடர்பரப்பக் கைபோய் அகில்கின்ற வல்கு லரிவை – இகலி |
230 |
|
ஒருக்கி மருங்குகடிந் தொன்றினைவந் தொன்று நெருக்கிய மாமை நிரம்பித் – தருக்கி |
231 |
|
இடங்கொண்டு மின்னுக் கொடியொன் றிரண்டு குடங்கொண்டு நின்றதெனக் கூறத் – தடங்கொண் |
232 |
|
டிணைத்துத் ததும்பி யிளையோர்க ணெஞ்சம் பிணைத்துத் தடமுகட்டிற் பெய்து – பணைத்துப் |
233 |
|
பெருமை யுவமை பிறங்கொலிநீர் ஞாலத் தருமை படைத்ததனத் தன்னம் – கருமை |
234 |
|
எறித்துக் கடைபோ யிருபுடையு மெல்லை குறித்துக் குழையளவுங் கொண்டு -மறித்து |
235 |
|
மதர்த்து வரிபரந்து மைந்தர் மனங்கள் பதைத்து விழநிறத்திற் பட்டுத் – ததைத்த |
236 |
|
கழுநீர் மலரின் கவினழித்து மானின் விழிநீர்மை வாய்த்த விழியாள் – முழுதும் |
237 |
|
நெறிந்து கடைகுழன்று நெய்த்திருண்டு நீண்டு செறிந்து பெருமுருகு தேக்கி – நறுந்துணர் |
238 |
|
வார்ந்து கொழுந்தெழுந்த வல்லியாய் மாந்தளிர் சோர்ந்து மிசையசைந்த சோலையாய்ச் – சேர்ந்து |
239 |
|
திருவிருந்து தாமரையாய்ச் சென்றடைந்த வண்டின் பெருவிருந்து பேணுங் குழலாள் – பொருகளிற்றின் |
240 |
|
வந்து மறுகி லொருநாண் மனுகுலத்தோன் தந்த பெரிய தனிமைக்கண் – செந்தமிழ்க் |
241 |
|
கோனே கவர்ந்தெம்மைக் கொண்டனன் வந்தெமக்குத் தானே தரிற்றருக வென்பனபோல் – பூநேர் |
242 |
|
இணைக்கையுந் தோளு மிடுதொடிக ளேந்தா துணைக்கண் டுயிற்றத் துயிலா – மணிக்கூந்தல் |
243 |
|
போது மறந்தும் புனையா பொலங்கச்சு மீது படத்தரியா வெம்முலைகள் – சோதி |
244 |
|
அடுக்குங் கனபொற் றுகில்பேணா தல்குல் கொடுக்குங் தெருணெஞ்சு கொள்ளா – தெடுக்கும் |
245 |
|
கருப்புச் சிலையனங்கன் கையம்பால் வீழும் நெருப்புக் குருகி நிறைபோய் – இருப்புழிப் |
246 |
|
பாடிய பூவைக்கும் யாதும் பரிவின்றி ஆடிய தோகைக்கு மன்பின்றிக்- கூடிய |
247 |
|
கிள்ளைக்குந் தம்மிற் கிளரு மிளவன்னப் பிள்ளைக்குகு மாற்றான் பெயர்ந்துபோய்க் – கொள்ளை |
248 |
|
பயக்கு மலர்க்குரவப் பந்தர்ப் படப்பை நயக்கு மிளமரக்கா நண்ணி – வயக்களிற்று |
249 |
|
மன்னன் குலப்பொன்னி வைகலு மாடுதிரால் அன்னங்கா ணீரென் றழிவுற்றும் – சென்னி |
250 |
|
பெருகும் புகாரடையப் பெற்றீரான் மற்றைக் குருகுகா ளென்று குழைந்தும் – கருகிய |
251 |
|
நீலக் குயிலினங்கா ணீர்போலுஞ் சோணாட்டுச் சோலைப் பயில்வீ ரெனத்துவண்டும் – பீலிய |
252 |
|
பேரியன் மஞ்ஞை பெறுதிராற் கொல்லியும் நேரியுஞ் சேர வெனநெகிழ்ந்தும் – நேரியன் |
253 |
|
தண்டுணர்ப்பே ராரம் பலகாலுந் தைவந்து வண்டுகாள் வாழ்வீ ரெனமருண்டும் – தொண்டிக்கோன் |
254 |
|
மன்றன் மலயத்து வாளருவி தோய்ந்தன்றே தென்றல் வருவ தெனத்திகைத்தும் – நின்றயர்கால் |
255 |
|
மன்னர்க்கு மன்னன் வளவ னகளங்கள் முன்னர்ப் பணில முழங்குதலும் – மின்னிற்போய் |
256 |
|
பேணுந் திருமடனு மென்றும் பிரியாத நாணும் பெருவிருப்பா னல்கூரக் – காணுங்கால் |
257 |
|
ஏய்ப்ப வெதிர்வந்து விரவி யுருவவொளி வாய்ப்ப முகபங் கயமலர்ந்தாள் – போய்ப்பெருகும் |
258 |
|
மீதா ரகலல்குல் வீழ்கின்ற மேகலையும் போதாத வண்ணம் புடைபெயர்ந்தாள் – சோதி |
259 |
|
குழைய நடுவொடுக்குங் கொங்கையுந் தோளும் பழைய படியே பணைத்தான் – பிழையாத |
260 |
|
பொன்னித் துறைவன் பொலந்தார் பெறத்தகுவார் தன்னிற் பிறரின்மை சாதித்தாள் – சென்னிக்குப் |
261 |
|
பாராண் முலையாலும் பங்கயத்தா டோளாலும் வாரா விருப்பு வருவித்தான் – ஓராங்கு |
262 |
| தெரிவை | |
|
கோது விரவாக் கொழும்பாகு கொய்தளிரீன் போது புலராப் பொலங்கொம்பு – மீது |
263 |
|
முயலா லழுங்கா முழுத்திங்கள் வானிற் புயலா லழுங்காப் புதுமின் – இயல்கொண் |
264 |
|
டெழுதாத வோவிய மேழிசைய வண்டு கொழுதாத கற்பகத்தின் கொம்பு – முழுதும் |
265 |
|
இருளாக் கலாபத் திளந்தோகை யென்றும் தெருளாக் களியளிக்குந் தேறல் – பொருளால் |
266 |
|
வருந்தக் கிடையாத மாணிக்கம் யார்க்கும் அருந்தத் தெவிட்டா வமுதம் – திருந்திய |
267 |
|
சோலைப் பசுந்தென்ற றூதுவர வந்தி மாலைப் பொழுதுமணி மண்டபத்து – வேலை |
268 |
|
விரிந்த நிலாமுன்றில் வீழ்மகரப் பேழ்வாய் சொரிந்த பனிக்கற்றை தூங்கப் – பரிந்துழையோர் |
269 |
|
பூசிய சாந்தங் கமழப் பொறிவண்டு மூசிய மௌவன் முருகுயிர்ப்பத் – தேசிகப் |
270 |
|
பேரிசை யாழ்ப்பாணன் பேதை விறலியொடும் சேர வினிதிருந்த செவ்விக்கண் – நேரியும் |
271 |
| தசாங்கம் | |
|
கோழியும் வேங்கையு முப்பணையுங் கோரமும் பாழி யயிரா பதப்பகடும் – ஆழியான் |
.272 |
|
சூடிய வாரமு மாணையுஞ் சோணாடும் காடு திரைத்தெறியுங் காவிரியும் – பாடுகென |
273 |
|
கூன லியாழெடுத்தான் பாணன் கொதித்தெழுந்து வேன லரசனுந்தன் வில்லெடுத்தான் – தேனியிர் |
274 |
|
தந்திரி யாழ்ப்பாணன் றைவந்தான் றைவந்தான் வெந்திறன் மாரனுந்தன் வில்லினாண் – முந்த |
275 |
|
நிறைநரம்பு பண்ணி நிலைதெரிந்தான் பாணன் திறன்மதனு மம்பு தெரிந்தான் – விறலியொடும் |
276 |
|
பாண னெருபாணி கோத்தான் பலகோத்தான் தூணி தொலையச் சுளிந்துவேள் – மாண |
277 |
|
இசைத்தன பாண னியாழ்ப்பாணி யெய்து விசைத்தன வேனிலான் பாணி – விசைத்தெழுந்த |
278 |
|
வீணை யிசையாலோ வேனிலா னம்பாலோ வாணுதல் வீழா மதிமயங்காச் – சேணுலாம் |
279 |
|
வாடை யனைய மலயா நிலந்தனையும் கோடை யிதுவென்றே கூறினான் – நீடிய |
280 |
|
வாரை முனிந்த வனமுலைமேல் விட்டபனி நீரை யிதுவோ நெருப்பென்றான் – ஊரெலாம் |
281 |
|
காக்குந் துடியை யழிக்குங் கணைமாரன் தாக்கும் பறையென்றே சாற்றினாள் – சேக்கைதொறும் |
282 |
|
வாழு முலகத் தெவரு மனங்களிப்ப வீழு நிலவை வெயிலென்றாள் – கோழிக்கோன் |
283 |
|
எங்கோ னகளங்க னேழுலகுங் காக்கின்ற செங்கோல் கொடுங்கோல் சிலர்க்கென்றான் – கங்குல் |
284 |
|
புலருந் தனையும் புலம்பினா ளாங்குப் பலரும் பணிந்து பரவக் – குலகிரிசூழ் |
285 |
|
ஆழிப் புவன மடைய வுடையபிரான் சூழிக் கடாயானை தோன்றுதலும் -யாழின் |
286 |
| யானையை நோக்கிக் கூறுதல் | |
|
இழைக்கு மிசைமுதலா மெப்பகைக்கு மாற்றா துழைக்கு முயிர்தழைப்ப வோடிப் – பிழைத்னளாய் |
287 |
|
முட்டுந் திகிரி கிரியின் முதுமுதுகிற் கட்டுங் கடவுட் கடாயானை – யெட்டும் |
288 |
|
தரிக்கு முலகந் தனிதரித்த கோனைப் பரிக்கு மயிரா பதமே – செருக்கிப் |
289 |
|
பொருந்த நினையாத போர்க்கலிங்க ரோடி இருந்த வடவரைக ளெல்லாம் – திருந்தா |
290 |
|
விதையம் பொருதழிந்த விந்தமே போலப் புதைய நடந்த பொருப்பே – சிதையாாத |
291 |
|
திங்கட் குலத்திற்குந் தெய்வப் பொதியிற்கும் அங்கட் பழங்குமரி யாற்றிற்கும் – தங்கள் |
292 |
|
படிக்கும் பொருநிருப பன்னகங்கள் வீழ இடிக்குந் தனியசனி யேறே – கடிப்பமைந்த |
293 |
|
யாம முரசா லிழந்த நிறைநினது தாம முரசு தரப்பெற்றேன் – நாம |
294 |
|
விடைமணி யோசை விளைத்தசெவிப் புண்ணின் புடைமணி யோசைப் புலர்ந்தேன் – தடைமுலைமேல் |
295 |
|
ஆறா மலயக்கா லட்டசூ டுன்செவியில் மாறாப் பெருங்காற்றான் மாற்றினேன் – வேறாகக் |
296 |
|
கூசும் பனித்திவலை கொண்டுபோ மென்னுயிர்நீ வீசு மதத்திவலை யான்மீட்டேன் – மூசிய |
297 |
|
காருலா மோதக் கடல்முழங்க வந்ததுயர் நேரிலா நீமுழங்க நீங்கினேன் – பேரிரவில் |
298 |
|
என்மே லனங்கன் பொரவந்த வின்னலெல்லாம் நின்மே லன்கன்வர நீங்கினேன் – இன்னும் |
299 |
|
கடைபோல வென்னுயிரைக் காத்தியேல் வண்டு புடைபோகப் போதும் பொருப்பே – விடைபோய்நீ |
300 |
|
ராட்டுந் தடங்கலக்கின் மாரற் கயில்வாளி காட்டுந் தடமே கலக்குவாய் – கேட்டருளாய் |
301 |
|
கார்நாணு நின்கடத்து வண்டொழியக் காமனார் போர்நாணின் வண்டே புடைத்துதிர்ப்பாய் – பார்நாதன் |
302 |
|
செங்கைக் கரும்பொழியத் தின்கைக் கனங்கனார் வெங்கைக் கரும்பே விரும்புவாய் – எங்கட் |
303 |
|
குயிரா யுடலா யுணர்வாகி யுள்ளாய் அயிரா பதமேநீ யன்றே – பெயராது |
304 |
|
நிற்கண்டா யென்றிரந்து நின்றா ணுதலாக விற்கொண்ட பேரிளம்பெண் வேறொருத்தி – கொற்கையர்கோன் |
305 |
| பேரிளம் பெண் | |
|
மல்லற் புயத்தினகன் மால்யானைக் கைபோலக் கொல்லத் திரண்ட குறங்கினாள் – எல்லையில் |
306 |
|
கோடுங் கொலைகுயின்ற சேடன் குருமணிவேய்ந் தாடும் படமனைய வல்குலான் – சேடியாய்த் |
307 |
|
தம்மை யெடுக்கு மிடைகடிந்த தம்பழிக்குக் கொம்மை முகஞ்சாய்த்த கொங்கையாள் – செம்மை |
308 |
|
நிறையு மழகா னிகரழித்துச் செய்யாள் உறையு மலர்பறிப்பா ளொப்பாள்ன் – நறைகமழும் |
309 |
|
மாலை பலபுனைந்து மான்மதச் சாந்தெழுதி வேலை தருமுத்த மீதணிந்து – சோலையில் |
310 |
|
மானு மயிலு மனைய மடந்தையரும் தானு மழகு தரவிருப்பத் – தேனிமிர் |
311 |
|
ஊற விளம்பாளை யுச்சிப் படுகடுந் தேறல் வழிந்திழிந்த செவ்விக்கண் – வேறாக |
312 |
|
வாக்கி மடனிறைத்து வண்டு மதுநுரையும் போக்கி யொருத்தி புகழ்ந்துகா – நோக்கி |
313 |
|
வருந்திச் சிறுதுள்ளி வள்ளுகிரா வெற்றி அருந்தித் தமர்மே லயர்ந்தாள் – பொருந்தும் |
314 |
|
மயக்கத்து வந்து மனுதுங்க துங்கன் நயக்கத் தகுங்கனவு நல்கும் – முயக்கத்து |
315 |
|
மிக்க விழைவு மிகுகளிப்பு மத்துயிலும் ஒக்க விகல வுடனெழுந்து – பக்கத்து |
316 |
|
வந்து சுடரு மொருபளிக்கு வார்சுவரில் தந்த தனதுநிழ றானோக்கிப் – பைந்துகிர்க் |
317 |
|
காசுசூ ழல்குற் கலையே கலையாகத் தூசு புடைபெயர்ந்து தோணெகிழ்ந்து – வாசஞ்சேர் |
318 |
|
சூடிய மாலை பரிந்து துணைமுலைமேல் ஆடிய சாந்தி னணிசிதைந்து – கூடிய |
319 |
|
செவ்வாய் விளர்ப்பக் கருங்கண் சிவப்பூர வெவ்வா ணுதலும் வெயரரும்ப – இவ்வாறு |
320 |
|
கண்டு மகிழ்ந்த கனவை நனவாகக் கொண்டு பலர்க்குங் குலாவுதலும் – வண்டுசூழ் |
321 |
|
வேரிக் கமழ்கோதை வேறாகத் தன்மனத்திற் பூரித்த மெய்யுவகை பொய்யாகப் – பாரித்த |
322 |
|
தாமக் கவிகை நிழற்றச் சயதுங்கன் நாமக் கடாக்களிற்று நண்ணுதலும் – தேமொழியும் |
323 |
|
கண்டதுங் கெட்டேன் கனவை நனவாகக் கொண்டது மம்மதுச்செய் கோலமே – பண்டுலகிற் |
324 |
|
செய்த தவஞ்சிறிது மில்லாத தீவினையேற் கெய்த வருமோ விவையென்று – கைதொழுது |
325 |
|
தேறி யொருகாலுந் தேறாப் பெருமையல் ஏறி யிரண்டா வதுமயங்கி – மாறிலாத் |
326 |
|
தோழியர் தோண்மே லயர்ந்தாளத் தோழியரும் ஏழுயர் யானை யெதிரோடி – ஆழியாய் |
327 |
|
மாடப் புகாருக்கும் வஞ்சிக்குங் காஞ்சிக்கும் கூடற்குங் கோழிக்குங் கோமானே – பாடலர் |
328 |
|
சாருந் திகிரி தனையுருட்டி யோரேழு பாரும் புரக்கும் பகலவனே – சோர்வின்றிக் |
329 |
|
காத்துக் குடையொன்றா லெட்டுத் திசைகவித்த வேத்துக் குலகிரியின் மேருவே – போர்த்தொழிலால் |
330 |
|
ஏனைக் கலிங்கங்க ளேழனையும் போய்க்கொண்ட தானைத் தியாக சமுத்திரமே – மானப்போர் |
331 |
|
இம்ப ரெழுபொழில் வட்டத் திகல்வேந்தர் செம்பொன் மவுலிச் சிகாமணியே – நம்பநின் |
332 |
|
பாரிற் படுவன பன்மணியு நின்கடல் நீரிற் படுவன நித்திலமும் – நேரியநின் |
333 |
|
வெற்பில் வயிரமும் வேந்தநின் சோணாட்டுப் பொற்பின் மலிவன பூந்துகிலும் – நிற்பணியக் |
334 |
|
கொண்டா யிவடனது கொங்கைக் கொழுஞ்சுணங்கும் தண்டா நிறையுந் தளிர்நிறமும் – பண்டைத் |
|
|
துயிலுங் கவர்ந்ததுநின் தொல்குலத்து வேந்தர் பயிலுந் திருநூற் படியோ – புயல்வளவ |
336 |
|
மன்னிய தொண்டை வளநாடு வாளியும் பொன்னி வளநாடு பூஞ்சிலையும் – கன்னித் |
337 |
|
திருநாடு தேருங் குறையறுப்பச் செய்தால் திருநாண் மடமகளிர் தம்மை – ஒருநாளவ் |
338 |
|
வேனற் கரசன் விடுமே யவன்சினமிப் பானற்கண் ணல்லா ளுயிர்ப்பரமே – ஆனக்கால் |
339 |
|
குன்றே யெனத்தகுநின் கோபுரத்திற் றூங்குமணி ஒன்றே யுலகுக் கொழியுமே – என்றினைய |
340 |
|
கூறி வணங்கிடு மிவ்வளவுங் கோதையர்மேற் சீறி யனங்கன் சிலைவளைப்ப – மாறழியக் |
341 |
|
குத்துங் கடாக்களிற்றுப் போந்தான் கொடைச்சென்னி உத்துங்க துங்க னுலா. |
342 |
| வெண்பா | |
|
கையு மலரடியுங் கண்ணுங் கனிவாயும் செய்ய கரிய திருமாலே – வையம் அளந்தா யகளங்கா வாலிலைமேற் பள்ளி வளர்ந்தாய் தளர்ந்தாளிம் மான்.விக்கிரம சோழனுலா முற்றிற்று |